نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچیک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند.
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز.

نظرات شما عزیزان:

دوست

ساعت1:21---27 اسفند 1390

این روزا چقدر خود زندگی خسته کننده است

فک کنم این مشکل همه جووناست

که ما هم مستثنا نیستیم


پاسخ: سلام آره دوست من. منم با نظر شمت موافقم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: